μια μέρα με γεύση σούπας

είμαι γραφείο, είναι πρωί και απλά νιώθω το μυαλό μου σαν σούπα. Δεν ξέρω τι σούπα, βαριά η ελαφριά, με λεμόνι η χωρίς αλλά αυτό που με προβληματίζει είναι ότι καμιά φορά η σούπα είναι χωρίς γεύση. Σαν ζουμί που απλά έχει χρώμα, άλλες φορές ούτε αυτό. Και απλά δεν μου αρέσει αυτό να πάρει. Τελος πάντων, τα πράγματα σήμερα είναι λίγο διαφορετικά το μυαλό μου έχει γεύση, αλλά ξινίζει να πάρει...
δεν ξέρω γιατί και πώς απλά δεν μου αρέσει και πάρα πολύ αυτό.

Έχω και μια παράξενη διάθεση να πάρει, ολα μου φταίνε και ταυτόχρονα όλα μου αρέσουν... τι σαδομαζοχισμός είναι αυτός δεν μπορώ να καταλάβω. Δεν μου κάνει τίποτα, αλλά όλα καλά πάνε, πανικός γύρω μου και εγώ παρατηρητής παρότι μέρος και αιτία του πανικού πολλές φορές. Δεν ξέρω τι θέλω, μα θέλω πολλά, πάντα θα βρω τι και πώς για πολλά αλλά ποτέ το γιατί. Δεν παίζομαι, αλλά παίζω για τα πάντα και συμμετάσχω στα πάντα.

πάω σε συνάντηση....